آشنایی با گیاه کرفس و خواص دارویی و درمانی آن

آشنایی با گیاه کرفس و خواص دارویی و درمانی آن

گیاه شناسی
کرفس گیاهی است علفی، به ارتفاع ۲۰ تا ۶۰ سانتی متر که ساقه ای منشعب دارد . برگ های آن شفابخش و ضخیم و گلهای آن کوچک و به رنگ سفید یا سفید مایل به سبز است . قسمت مورد استفاده این سبزی قسمتهای مختلف آن به ویژه ریشه و برگ آن است .

اگرچه کرفس را می‌توان در هر فصلی پیدا کرد اما بهترین طعم را در فصل تابستان دارد. رشد کرفس به اندازه ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر است و از برگهایی تشکیل شده است که بوسیله ساقه به هم متصل شده است و شکلی خرطومی‌پیدا می‌کند. کرفس گیاهی دو ساله است که متعلق به خانواده آمبلیفریا می‌باشد و گیاهانی مانند هویج، رازیانه،‌ جعفری و شوید نیز به آن تعلق دارند.
اگرچه همه از ساقه کرفس استفاده می‌کنند اما برگ، ریشه و دانه‌های آن نیز می‌توانند بعنوان غذا و همچنین درمانهای طبیعی استفاده گردند.
* فواید کرفس
کرفس حاوی ویتامین c و مواد دیگری است که سلامت را تقویت می‌کنند موادی مانند فالیدز(phalides)، که باعث کاهش کلسترول می‌شود و کومارینز‌(Coumarrins) که از ابتلا به سرطان جلوگیری می‌کند.

مواد موجود در ۱۰۰ گرم کرفس

در بسیاری از مناطق ایران از جمله در سیستان ، خوی و بند عباس می روید.

پزشکان می‌گویند: دانه کرفس ضد رماتیسم، آرام بخش، ضد عفونی کننده سیستم ادراری، افزاینده دفع اسید اوریک، کاهنده فشار خون، تا اندازه‌ای ضد بیماری قارچی، ادرارآور، ضددرد، ضدالتهاب، دفع مسمومیت، ضد اسپاسم، ضد باکتری، قاعده آور، شیرافزا، ضد انقباض، ضد تشنج، مقوی معده و بادشکن است.

مدارک علمی نشان می‌دهد که ممکن است دانه کرفس، از سرطان پیشگیری کمک کند. کرفس اثر تصفیه کننده خون، ضد رماتیسم و نقرس و ضد عفونی کننده دارد و به علاوه لاغر کننده است. چون دانه کرفس موجب سقط جنین می‌شود و به همین دلیل در آبستنی منع کاربرد دارد.

خوردن کرفس برای بیماران مبتلا به صرع مضر است زیرا حملات آنها را تحریک می‌کند. همچنین اشخاصی که به ورم کلیه مبتلا هستند نباید آن را مصرف کنند.

کرفس مواد مضر را دفع می کند

کرفس کلیه و مثانه را تمیز می کند . از تولید سنگ کلیه و مثانه جلوگیری می کند و ملین است .
دانشمندان بر این عقیده اند که کرفس بهترین ماده غذایی است برای عفونت مجاری ادرار و اسید اوریک بالا از طریق تمیز کردن کلیه و مجاری ادرار.

ترپین ماده معطر کرفس که مانع ماندن سنگ کلیه در مجاری ادرار و یا آلودگی میکروبی و درد می شود .
علاوه بر آن پتاسیم در غده و تنه آن جریان ادرار را تحریک و کلیه و مثانه را تمیز می کند. بیش ازهمه برای بیماران نقرسی مفید است .زیرا در خون این افراد اسید اوریک با غلظت بالا غالباً دیده می شود . روغن اتری که در کرفس وجود دارد باعث گشاد شدن مجاری کلیه می شود بطوریکه اسید اوریک بهتر دفع میگردد. آلودگی میکربی ضعیف درروده نیز در اثر ترپین از بین می رود . کرفس باعث تحریک شدیدتر روده شده و سایر ناراحتی هایی از این قبیل دراثر خوردن کرفس بهبود می یابند .
کرفس بوی بد دهان را ازبین می برد
تجربه نشان داده است که یک وعده غذا ی کرفس دار بوی بد دهان را از بین می برد. احتمالاً موادی که در معده تولید می شوند با مواد معطر کرفس ترکیب شده و از بوی بد دهان جلوگیری می کند. کسانی که از بوی بد دهان رنج می برند باید هرروز مقداری کرفس میل کنند، در صورتی که نتیجه ای نداد بایستی به پزشک مراجعه کرد . از قدیم گفته اند که کرفس باعث شادی و شادابی می شود.
علم امروز تا کنون نتوانسته است این مسئله را روشن کند. بعضی از مردان اظهار می کنند که کرفس باعث تقویت نیروی جنسی آنان شده است ولی این اظهار تا کنون از طریق علمی ثابت نشده است . البته ویتامینB6 و اسید پانتوتنیک اثر روانی دارد و مواد معدنی منیزیم و کلسیم به ما هیچه ها نیرو می دهند و در راحت شدن ورلکس کمک می کنند .
* عصاره کرفس به عنوان ملین
برای اینکه به روده های خسته و پیر کمک شود ، توصیه می شود که هر روز یک لیوان عصاره کرفس مصرف شود . از این طریق روده به روش طبیعی تخلیه می شود .
( برگها را همیشه مصرف کنید )
نسخه :

یک پرس کرفس
بوته یک کرفس را تمیز کرده و در آب زیادی آنرا بجوشانید . پوست خارجی آن را بگیرید . بوته را بصورت صفحات نازک ببرید . وسط آنها را با یک چنگال جدا کرده درآرد و تخم مرغ و فلفل آنها را آغشته کنید و در روغن داغ دو طرف آنها را کمی سرخ کنید با سالاد کاهو یا سالاد فصل میل کنید.
محققین آمریکایی ثابت کرده اند که کرفس جزء ده ماده غذایی است که می تواند با سرطان مبارزه کند.
* از دیگر خواص کرفس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تقویت کننده معده
تقویت کننده اعصاب
آب کرفس خام در مان خوبی برای گرفتگی صداست .
خوردن کرفس حافظه را زیاد و قلب را پاک می کند و دیوانگی ، جذام و پیسی را برطرف می کند.
کرفس به علت دارا بودن فسفر زیاد ، در ازدیاد هوش مؤثر است .
کرفس در افزایش شیر مادر مؤثر است .

همچنین ریشه کرفس دارای اثرات ادرار آور، صفرا بر، مقوی معده، ضد کمبود ویتامین، ضد اسکوربوت و تب بر است. این گیاه در موارد التهاب مفصل و انقباض عضلانی ماهیچه کاربرد دارد. ریشه کرفس قرنهاست در موارد آب آوردن نسوج، نقرس، رماتیسم، سنگ کلیه، یرقان، آسم، سرماخوردگی‌های ششی، ضعف اعصاب، زیاد شدن اسید اوریک خون، ضعف اعمال دستگاه گوارش، نفخ و ناراحتی‌های مثانه استفاده می‌شود. آب کرفس به صورت غرغره برای گلو دردهای خشک، به دلیل اثر ضد عفونی کننده‌اش مفید است.

همچنین تخم کرفس حاوی کلسیم بالاست که ممکن است نقش مهمی در کاهش فشار خون ایفا ‌کند. تخم کرفس ادرار آور بوده و بهترین دارو برای تمیز کردن بدن از اسید اوریک است. بنابراین برای درمان نقرس، آرتروز و رماتیسم مناسب است.

منبعی از ویتامین C
کرفس منبعی غنی از ویتامین C می‌باشد که از سیستم ایمنی حمایت می‌کند. موادی که غنی از ویتامین C هستند مانند کرفس به کاهش علائم سرماخوردگی و همچنین سرماخوردگیهای سخت کمک می‌کنند. بیشتر از ۲۰ مطالعه تحقیقاتی نشان داده‌اند که ویتامین C با سرماخوردگی مبارزه می‌کند. علاوه بر این ویتامین C از تخریب رادیکالهای آزاد که باعث التهاب می‌شوند جلوگیری می‌‌کنند و همچنین سختی التهابات در بیماریهایی نظیر آسم و آرتروز را کاهش می‌دهد. ویتامین C از وجود رادیکالهای آزاد که با اکسید کردن کلسترول و هدایت آن به سمت پلاکهای خونی باعث حمله قلبی و سکته می‌شوند جلوگیری می‌نمایند. ویتامین C برای تقویت سلامت سیستم قلبی ـ عروقی مفید می‌باشد. با این همه خواصی که ویتامین C دارد هیچ جای تعجبی نیست که مصرف سبزیجات و میوه‌هایی که غنی از این ویتامین هستند باعث کاهش مرگ و میر بوسیله بیماریهای قلبی، سکته و سرطان می‌گردد.

تاثیر بر فشار خون

کرفس حاوی موادی است که به آن سالیدس(Pthalides) می‌گویند و به آرام شدن (Relax) ماهیچه‌های اطراف رگها کمک می‌کند و باعث گشاد شدن رگها می‌گردد. با فضا‌هایی که در رگها بوجود می‌آید خون می‌تواند با فشار کمتری حرکت ‌کند و فشار خون بالا کاهش می‌یابد. سالیدس، استرس را نیز کاهش می‌دهد.( استرس عامل انقباض رگها می‌باشد.) کرفس حاوی سدیم بالا نیز می‌باشد.

کاهش دهنده کلسترول

در مطالعه‌ای که بر روی حیواناتی با کلسترول بالا انجام گرفت، مشخص شد که کرفس کلسترول خون را کاهش می‌دهد.

ادرار آور بودن

دانه‌های کرفس و خانواده آن که در اطراف مدیترانه یافت می‌شوند به عنوان ماده‌ای ادرار آور استفاده می‌شوند. امروزه ما می‌دانیم که کرفس به دلیل وجود پتاسیم و سدیم که مواد معدنی بسیار مهمی‌در حفظ تعادل در ادرار و تحریک آن هستند، بعنوان گیاهی ادرار آور مصرف می‌شود.

بالا بردن سلامتی

کرفس حاوی ماده‌ای است بنام کومارین(Coumarins) که از تخریب سلولها بوسیله رادیکالهای آزاد جلوگیری می‌کند، بنابراین باعث کاهش تغییراتی می‌شود که افزایش آنها موجب سرطانی شدن سلولها می‌گردد. همچنین کومارین فعالیت گلبولهای سفید، که مدافعان سیستم ایمنی هستند و سلولهای غیر طبیعی که سلولهای سرطانی از آن جمله می‌باشند را مورد هدف قرار می‌دهد را افزایش می‌دهد. ماده دیگری که وجود دارد استیلنیک(Acetylenics) است که مشاهده شده است در متوقف نمودن رشد سلولهای سرطانی موثر است.

دانشمندان بر این عقیده‌اند که کرفس بهترین ماده غذایی برای برطرف کردن عفونت مجاری ادرار و اسید اوریک بالا از طریق ضدعفونی مجاری ادراری است، همچنین وجود روغن‌های فرار در کرفس علاوه بر ایجاد عطر خوشایند این گیاه، باعث گشاد شدن مجاری کلیه می‌شوند و دفع اسید اوریک را تسهیل می‌کند.

تجربه نشان داده است که کرفس و غذاهای حاوی آن بوی بد دهان را از بین می‌برد که احتمالاً به دلیل ترکیب موادی که در معده تولید می‌شوند با مواد معطر کرفس است. این گیاه حاوی ویتامین (ث) زیادی است و به همین دلیل مصرف آن به تقویت لثه ها کمک کرده و از بروز بیماری اسکوربوت پیشگیری می‌کند. مصرف کرفس همچنین به افراد کم خون، توصیه می‌شود.

اسیدهای چرب فرار موجود در این گیاه، محرک اشتهاست. پتاسیم موجود در کرفس علاوه بر تحریک ادرار باعث کاهش فشار خون می‌شود و به همراه گوگرد موجود در آن بیش از همه برای بیماران مبتلا به نقرس و افرادی که از دردهای مفصلی و روماتیسم رنج می برند، توصیه می‌شود.

این گیاه دارای خاصیت ضدمیکروبی است و در بهبود آسم و سرماخوردگی‌های ریوی مناسب است. آب کرفس به صورت غرغره برای رفع گلو دردهای خشک به دلیل خاصیت ضدعفونی کننده اش مفید است. همچنین آلودگی میکروبی ضعیف در روده نیز در اثر تریپین از بین می‌رود.

این گیاه حاوی درصد بالایی فیبر است، بنابراین ملین بسیار مناسبی به شمار می‌آید و مصرف برگ و ساقه های کرفس در مورد کسانی که از ناراحتی های گوارشی نظیر یبوست رنج می‌برند بسیار نافع است.

کرفس همچنین ضد نفخ است و تب را پایین می‌آورد. مصرف آن به خصوص به افراد درگیر با بیماریهای قلب و عروق و بالا بودن چربی‌های خون بسیار توصیه می‌شود، این گیاه از تصلب شرائین جلوگیری می‌کند.

ویتامین B6 و اسید پانتوتنیک موجود در آن به همراه منیزیوم و کلسیم اثر مثبتی در تقویت ماهیچه ها داشته و دارای اثرات شگرف در آرامش روانی است.

نقش بسیار موثر دیگر این گیاه، تاثیر آن در کاهش وزن است؛ به حدی که افرادی که از ۱ لیوان عصاره کرفس به همراه لیموترش به شکل هر روزه یا یک روز در میان در زمان استفاده از رژیم‌های کاهش وزن، بهره برده‌اند، یک تا دو کیلوگرم کاهش وزن علاوه بر میزان عادی داشته اند.

در برخی از متون به اثرات مثبت کرفس در تقویت نیروی جنسی مردان اشاره شده است، البته این موضوع تاکنون به اثبات نرسیده است.

این گیاه به دلیل دارا بودن مقدار زیادی آنتی اکسیدان از سوی محققین آمریکایی به عنوان یکی از ده ماده غذایی که می تواند با سرطان مقابله کند، نام برده شده است. همچنین مصرف آن به شدت به افراد درگیر با سنگ کلیه و سنگ های مجاری ادراری توصیه می‌شود.

جوشانده این گیاه، گرفتگی صدا را درمان می‌کند و برای سرمازدگی مفید است. این گیاه حاوی فسفر بوده و در تقویت حافظه و ازدیاد هوش کارآمد است. در نسخ قدیمی به نقش افزایش دهنده شیر مادر، توسط این گیاه اشاره شده است.

تخم کرفس نیز دارای خواص مفید بی شماری است. تخم این گیاه حاوی کلسیم بالاست که ممکن است نقش مهمی در کاهش فشار خون ایفا کند، این تخم ادرارآور بوده و یکی از بهترین داروها برای پاک کردن اسید اوریک در بدن است؛ از این رو برای درمان نقرس و آرتروز و روماتیسم مناسب است. البته دانه کرفس در مواردی موجب سقط جنین می شود و به همین دلیل در دوران بارداری منع مصرف دارد.

خوردن کرفس برای بیماران مبتلا به صرع نیز مضر است زیرا حملات آنها را تحریک می‌کند. همچنین در افرادی که به ورم کلیه مبتلا هستند، منع مصرف دارد.

انواع کوهی این گیاه علاوه بر خاصیت ضددرد و التهاب، اثر کاهنده ای بر ترشح اسیدهای معده دارد. دانشمندان دریافته اند که مصرف گیاه کرفس کوهی ترشح اسید معده را کاهش می دهد و توصیه می‌کنند که افرادی که از ترشح زیاد اسید معده رنج می‌برند و به اصطلاح به زخم معده دچار هستند با وجودی که منع مصرف سبزیجات خام وجود دارد، به مصرف کرفس کوهی بپردازند.

دانشمندان بر این باورند که کرفس بهترین ماده غذایی برای پاک کردن کلیه ها و مجاری ادرار و در نتیجه داروی مناسبی برای درمان عفونت های ادراری ، و بالا بودن اسید اوریک خون است .

ترپین ، ماده معطر کرفس، مانع از باقی ماندن سنگ کلیه در مجاری ادراری و یا آلودگی میکروبی و درد می‌شود.

پتاسیم موجود در غده و تنه کرفس جریان ادرار را تحریک و کلیه و مثانه را تمیز می‌کند و بیش از همه برای بیماران نقرسی مفید است زیرا در خون این افراد اسیداوریک با غلظت بالا غالباً دیده می‌شود .

روغن اتری که در کرفس وجود دارد باعث گشاد شدن مجاری کلیه می شود به طوری که اسید اوریک بهتر دفع می‌گردد. آلودگی میکروبی ضعیف درروده نیز در اثر ترپین از بین می رود.

کرفس باعث تحریک شدیدتر روده شده و سایر ناراحتی هایی از این قبیل بر اثر خوردن کرفس بهبود می یابند.

تجربه نشان داده است که یک وعده غذای کرفس بوی بد دهان را از بین می‌برد. احتمالا موادی که در معده تولید می‌شوند با مواد معطر کرفس ترکیب شده و از بوی بد دهان جلوگیری می کند.

کسانی که از بوی بد دهان رنج می برند باید هرروز مقداری کرفس میل کنند، در صورتی که نتیجه ای نداد بایستی به پزشک مراجعه کرد . از قدیم گفته اند که کرفس باعث شادی و شادابی می شود.

برای اینکه به روده‌های خسته و پیر کمک شود ، توصیه می شود که هر روز یک لیوان عصاره کرفس مصرف شود. از این طریق روده به روش طبیعی تخلیه می‌شود.

کرفس در تقویت معده و اعصاب موثر است.

آب کرفس خام درمان خوبی برای گرفتگی صداست.

خوردن کرفس حافظه را زیاد و قلب را پاک می کند و دیوانگی ، جذام و پیسی را برطرف می کند.

کرفس به علت دارا بودن فسفر زیاد ، در ازدیاد هوش و افزایش شیر مادر مؤثر است .

چگونه کرفسی تهیه کنیم و چگونه آن را ذخیره نماییم

کرفسهایی را انتخاب نمایید که ترد و خشک باشند و بتوان به راحتی آنها را از هم جدا نمود. ساقه‌های کرفس باید در کنار هم و متصل باشند و جدا از هم نباشند. برگهایش باید سبز شاداب باشند و عاری از برگهای زرد و قهوه‌ای باشد.

بعضی مواقع در کرفس قسمتهای سیاهی دیده می‌شود که به آن قلب سیاه گفته می‌شود و توسط حشرات در آن بوجود می‌آید. برای مطمئن شدن از خراب نبودن کرفس بین ساقه‌های آن را نگاه کنید که نقطه‌های قهوه‌ای و سیاه در آن دیده نشود.

برای نگهداری کرفس آن را در ظرفهای دردار بگذارید و یا بصورت خرد شده در کیسه گذاشته و در فریزر نگه داری نمایید. برای نگهداری کرفس مطمئن باشید که کرفس خشک است زیرا حتی مقدار کم آب در کرفس، مواد مغذی آن را از بین می‌برد.